W dniu 30 kwietnia 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, która w obecnym stanie prawnym jest dla osób prowadzących działalność gospodarczą w Polsce jednym z najważniejszych aktów prawnych i stanowi jedną z pięciu ustaw składających się na tzw. „Konstytucję Biznesu”.
Przepisy wprowadzające Prawo przedsiębiorców zmieniają około 200 aktów prawnych, w tym tak ważne ustawy jak Kodeks cywilny, Kodeks spółek handlowych, Kodeks postepowania cywilnego, Kodeks postępowania administracyjnego.
Co jednak najbardziej istotne wraz z wejściem w życie Prawa przedsiębiorców uchylona została w całości ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Nowelizacja ta spowodowała m.in. zmianę definicji legalnej pojęcia „działalność gospodarcza” oraz „przedsiębiorca”:
- dotychczas działalność gospodarcza była definiowana jako „zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły” à według nowej definicji jest to natomiast „zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły”;
- dotychczas przedsiębiorca definiowany był jako „osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą” à według nowej definicji jest to „osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonujące działalność gospodarczą”. Nie uległo natomiast zmianie uznawanie za przedsiębiorców wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.
Ponadto, Prawo przedsiębiorców w art. 5 ust. 1 wprowadza bardzo istotne udogodnienie dla osób wykonujących drobne lub dorywcze prace. Otóż zgodnie z przywołanym przepisem nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej. Osoby spełniające powyższe przesłanki nie będą musiały rejestrować prowadzonej działalności w CEiDG oraz nie będą zobowiązane do opłacania składek na ubezpieczenie społeczne. Jeśli natomiast osoba spełniająca przesłanki z art. 5 ust. 1 będzie chciała zostać wpisana do CEiDG i złoży stosowny wniosek o wpis, to wykonywana przez nią działalność z dniem określonym we wniosku stanie się działalnością gospodarczą.
Kolejnym znaczącym udogodnieniem dla osób prowadzących działalność gospodarczą jest wprowadzenie tzw. ulgi na start. Zgodnie z art. 18 ust. 1 Prawa przedsiębiorców, przedsiębiorca będący osobą fizyczną, który podejmuje działalność gospodarczą po raz pierwszy albo podejmuje ją ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia i nie wykonuje jej na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej. Przy czym skorzystanie z tego uprawnienia nie jest obligatoryjne, ponieważ zgodnie z ustępem 2 przedsiębiorca może dokonać zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych.
/JF/